Kluczową kwestią dla restrukturyzacji zobowiązań, zarówno w ramach postępowań uregulowanych prawem restrukturyzacyjnym, jak i w ramach niesformalizowanych negocjacji, jest dokonanie przez wierzycieli oceny warunków układu.
Oceny pod kątem zarówno wiarygodności dłużnika, jak i pod kątem korzystności warunków układu względem innych możliwych scenariuszy wyegzekwowania należności. Często owa ocena może być dość prosta, ale w wielu przypadkach, czasami na pierwszy rzut oka jednoznacznych, wymagać będzie pogłębionej analizy. Instytucją prawa restrukturyzacyjnego, który ma ułatwić wierzycielom to zadanie będzie test zaspokojenia, czyli analiza scenariusza restrukturyzacyjnego i upadłościowego pod kątem poziomu zaspokojenia, zawierająca m.in. wyceny przedsiębiorstwa oraz poszczególnych jego aktywów.
Jednak, póki co, jedynie wierzyciele publiczni wyposażeni są przez prawo restukturyzacyjne w obligatoryjne narzędzie ułatwiające ocenę propozycji układowych, czyli test prywatnego wierzyciela. Na marginesie należy dodać, iż w oczekiwaniu na wprowadzenie regulacji dotyczących testu zaspokojenia, analizy porównujące różne scenariusze zaspokojenia wierzycieli są sporządzane również w restrukturyzacjach, w których nie występują wierzyciele publiczni. Pokazuje to, że test zaspokojenia jest narzędziem potrzebnym, niezależnie od dyskusji dotyczących szczegółów zapisów projektu nowelizacji prawa restrukturyzacyjnego, która ma go wprowadzić.
Test prywatnego wierzyciela jest obowiązkowym elementem planu restrukturyzacyjnego w przypadku, w którym w postępowaniu restrukturyzacyjnym może dojść do udzielenia przedsiębiorcy wsparcia przez państwo lub z zasobów państwowych. W skrócie, w ramach testu prywatnego wierzyciela dokonuje się oceny, czy prywatny wierzyciel w normalnych warunkach rynkowych zaakceptowałby propozycje skierowane do wierzyciela publicznego. Elementy testu prywatnego wierzyciela wskazane są w treści art. 140 ust. 3 Prawa Restrukturyzacyjnego.
Zgodnie z ww. artykułem, test prywatnego wierzyciela powinien zawierać:
1) informację o przewidywanym stopniu zaspokojenia poszczególnych wierzycieli publicznoprawnych w ramach wykonania układu, która zawiera następujące dane, będące podstawą oceny, czy prywatny wierzyciel w normalnych warunkach rynkowych zaakceptowałby propozycje skierowane do wierzyciela publicznego
a) wysokość objętych układem zobowiązań dłużnika wobec poszczególnych wierzycieli publicznoprawnych,
b) treść propozycji układowych wobec poszczególnych wierzycieli publicznoprawnych;
2) informację o przewidywanym stopniu zaspokojenia poszczególnych wierzycieli publicznoprawnych w postępowaniu upadłościowym, które byłoby prowadzone wobec dłużnika, zawierającą następujące dane, będące podstawą oceny, o której mowa powyżej:
a) wartość majątku dłużnika ze wskazaniem obciążeń,
b) przewidywaną wysokość kosztów postępowania upadłościowego,
c) kategorię, w której byliby zaspokajani poszczególni wierzyciele publicznoprawni w postępowaniu upadłościowym;
3) ocenę czy wierzytelności wierzyciela publicznoprawnego będą zaspokojone w większym stopniu w przypadku zawarcia i wykonania układu, czy w postępowaniu upadłościowym… Ciąg dalszy w kolejnej części.
Autor: Norbert Banaszek – analityk, zarządzający działem wycen przedsiębiorstw Lege Advisors
